Ο Άγιος Τρύφων – ο άγιος των αγρών. Φτωχό και ταπεινό παιδί, που έβοσκε χήνες. Όμως και χαριτωμένο και ευλογημένο παιδί. Τόσο που ο Θεός το έκανε και θαυματουργό παιδί. Θαυματουργό στα σπαρτά, μα και σε κάθε λογής αρρώστους ανθρώπους. Και μάρτυρας του Χριστού και με το αίμα του ακόμα ο Τρύφων!
Θαυματουργός και άγιος μάρτυρας ένα παιδί! Τι σπάνιο μα και τι μεγαλειώδες!
Στην περιοχή μας οι παππούδες μας πολύ τον σέβονταν τον Άγιο. Η ημέρα της εορτής του ήταν μέρα αργίας. Όλοι οι κηπουροί πήγαιναν εκκλησία και συμμετείχαν σε κοινή αρτοκλασία. Περίμεναν να ακούσουν από το στόμα του ιερέα την ευχή του Αγ. Τρύφωνα με τους εξορκισμούς κατά των βλαπτικων ζουζουνιων και με τον αγιασμό αυτό ράντιζαν τα χωράφια τους. Στο τέλος παρεθεταν πάντα κεράσματα, κονιάκ, φοντανι, μπισκοτολουκουμο. Οι απόγονοι των παππούδων μας συνεχίζουν την παράδοση αυτή τιμώντας και τη μνήμη του Αγίου Τρύφωνα και τη μνήμη των παππούδων. Ας έχουμε την ευχή τους.
(Από την σελίδα του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής)