Στιγμές καλοκαιρίνής απόλαυσης με Θερινό Σινεμά, έζησαν χθες το βράδυ της Τετάρτης, δεκάδες πολίτες του Άργους Ορεστικού, στην προβολή της ταινίας «Ευτυχία» με πρωτοβουλία του δήμου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Βραδιές Θερινού Σινεμά» δίπλα στο εμβηλατικό κτίριο του Δημοτικού Ωδείου.
Παρά τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας (υποχρεωτική χρήση μάσκας, τήρηση αποστάσεων, περιορισμένες μετακινήσεις, αρίθμηση θέσεων για αποφυγή συγχρωτισμού) το ενδιαφέρον του κοινού ήταν τεράστιο, που παρακολούθησε καθηλωμένο την σπουδαία βιογραφική ταινία για την μεγάλη Ελληνίδα στιχουργό Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Ανάμεσα στο κοινό που παρακολούθησε την προβολή ήταν και ο δήμαρχος Παναγιώτης Κεπαπτσόγλου με την σύζυγο του. Το κοινό καλωσόρισε η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Παιδείας Κωνσταντίνα Σταυροπούλου, η οποία μεταξύ των άλλων επεσήμανε την ανάγκη τήρησης των μέτρων από όλους!
Καθήλωσε το κοινό η ταινία
Με τεράστιο ενδιαφέρον και με το βλέμμα «καρφωμένο» στο ”πανί” το κοινό παρακολούθησε την τεράστια ελληνική κινηματογραφική ταινία «Ευτυχία»
Ένα κορίτσι μικροπαντρεμένο ταξιδεύει από το Αϊδίνι στην Ελλάδα με τη μητέρα και τις δυο της κόρες. Στο πλοίο του ξενιτεμού παίρνει απόφαση να μην αφήσει τη ζωή να την προσπεράσει αλλά να τη ζήσει όπως θέλει.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου είναι ένας γνωστός-άγνωστος θρύλος της ελληνικής μουσικής, η μεγαλύτερη στιχουργός της χώρας, μια ποιήτρια που αντιπαρέθετε την ευαισθησία και την έμπνευση στην ωμότητα της εποχής της για να υπερβεί το στενό πλαίσιο του σουξέ που σιγοψιθυρίζεται και να το ανυψώσει σε επίπεδο διαχρονικής επωδού, εγγεγραμμένο στη συλλογική μνήμη ενός λαού, καθώς προέρχεται κατευθείαν από την ψυχή του. Η δυστυχία της Παπαγιαννοπούλου, από τον άτακτο ξεριζωμό της μαζί με χιλιάδες Έλληνες κατά τη Μικρασιατική καταστροφή μέχρι τη μεταπολεμική ανέχεια και τις προσωπικές τραγωδίες, θα μπορούσε να αποσπάσει τη βιογραφική ταινία του Άγγελου Φραντζή και να τη μετατρέψει σε ένα μεγαλόστομο έπος άλλων κυβικών και ενδεχομένως διαφορετικής κατεύθυνσης. Η μεγαλύτερη στιχουργός της χώρας, μια ποιήτρια που αντιπαρέθετε την ευαισθησία και την έμπνευση στην ωμότητα της εποχής της για να υπερβεί το στενό πλαίσιο του σουξέ που σιγοψιθυρίζεται και να το ανυψώσει σε επίπεδο διαχρονικής επωδού, εγγεγραμμένο στη συλλογική μνήμη ενός λαού, καθώς προέρχεται κατευθείαν από την ψυχή του.
Ευτυχώς, η Ευτυχία είναι μια μικροαστική ηθογραφία που παρακολουθεί με προσήλωση μια ξεχωριστή προσωπικότητα και παραμένει προσεκτική και πιστή στις στιγμές που γεννούν το έργο της. Η ταινία στήνεται γύρω από μια επινοημένη τιμητική βραδιά, όπου μεγάλοι συνθέτες, από τον Χιώτη και τον Τσιτσάνη ως τον Καλδάρα και τον Μάνο Χατζιδάκι, υποκλίνονται στα λόγια που τους χάρισαν μερικά από τα αριστουργήματά τους, και ξεδιπλώνει τη ζωή της μέσα από δύο μεγάλες περιόδους