Στις 30 Ιανουαρίου του 1996, αιφνίδια για εμάς, αλλά όχι για τον ίδιο, μιας και γνώριζε καλά ότι η επίγεια ζωή του τελειώνει, αναχωρεί για τα επουράνια, ο μόλις για μια δεκαετία Επίσκοπος και Μητροπολίτης Καστορίας, κυρός Γρηγόριος ο Γ΄ (Παπουτσόπουλος)

Μπορεί να μην γνώριζε την ακριβή ημερομηνία της αναχωρήσεως του, αλλά μιας και από τον Ιανουάριο του 1993 του είχε φανερωθεί (μεταξύ ύπνου και εγρηγόρσεως, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο ίδιος στο ημερολόγιο που πάντα κρατούσε) η Κυρία Θεοτόκος, το στήριγμα της ζωής του, η Παναγία, μετά του υιού και Θεού Ιησού Χριστού, χαρίζοντας του άλλα 3 χρόνια επίγειας ζωής! Και όντως τρία χρόνια και λίγες ημέρες μετά το θαυματουργικό αυτό συμβάν, σιγεί η γλυκύτατη φωνή του και αναχωρεί για την αγκαλιά του Κυρίου!

Αν και ο χρόνος της ποιμαντορίας του ήταν ιδιαίτερα σύντομος, μόλις 10 χρόνια, κανείς από όσους των γνώρισαν είτε λίγο είτε πολύ, δεν μπορεί να τον ξεχάσει… Πως να ξεχαστεί άλλωστε ένας Άγιος; Και δεν είναι ότι το λέμε εμείς, επειδή τον ζήσαμε και μας φανέρωσε Χριστό όχι με λόγια, αλλά με τρόπο και στάση ζωής, είναι γιατί ΟΛΑ το φωνάζουν, πως πρόκειται για έναν σύγχρονο Άγιο!!!

Αυτό φαίνετα ολοκάθαρα, ακόμα και από τις τελευταίες επιθυμίες που διατυπώνει εγγράφως.. Διαβάστε με τα ίδια του τα γράμματα, όσα γράφει, παραμονή Πρωτοχρονιάς, δηλαδή μια ημέρα που όλος ο κόσμος γιόρταζε και γλεντούσε, ενώ εκείνος ετοιμάζεται για το μεγάλο ταξίδι, λίγες ημέρες πριν το θαυμαστό συμβάν που προαναφέραμε και ενώ είναι σίγουρος ότι δεν του μένει άλλη ζωή!