Θέματα: Αποκλεισμός γουνοποιητικών επιχειρήσεων από το πρόγραμμα 2Β
Αίτημα στήριξης και ένταξης των αποκλεισμένων επιχειρήσεων
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μια αναφορά των προβλημάτων που έχουν προκύψει ή πρόκειται να προκύψουν αν δεν διευθετηθεί το ζήτημα
αποζημίωσης ή ενίσχυσης μικρών ενεργών επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από τις συνέπειες του αποκλεισμού της Ρωσικής αγοράς λόγω του Ρωσο- ουκρανικού πολέμου και αποκλείστηκαν από την επιδότηση λογω της αύξησης στον τζίρο τους.
Ο αποκλεισμός μιας επιχείρησης από την επιδότηση λόγω αύξησης του τζίρου θεωρούμε πως είναι εντελώς άδικος και αδικαιολόγητος. Ακολουθούν τα πιο σοβαρά επιχειρήματα που στηρίζουν τον άδικο αποκλεισμό καθώς και τα προβλήματα που δημιουργεί η απόφαση αποκλεισμού:
1. Αύξηση του τζίρου δεν ισοδυναμεί με κερδοφορία και σε καμία περίπτωση δεν αντανακλά την οικονομική πραγματικότητα:
Η αύξηση του τζίρου μιας επιχείρησης δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι κερδοφόρα. Ο τζίρος αντιπροσωπεύει τις συνολικές πωλήσεις και όχι τα καθαρά κέρδη. Ειδικά σε περιόδους κρίσης, πολλές επιχειρήσεις μπορεί να δουν τον τζίρο τους να αυξάνεται λόγω αυξημένων πωλήσεων, αλλά ταυτόχρονα να αντιμετωπίζουν υψηλότερα κόστη παραγωγής, προμηθειών, ενέργειας, και μεταφορικών, οδηγώντας σε μείωση της κερδοφορίας. Ο αποκλεισμός από την επιδότηση μπορεί να αγνοεί αυτήν την οικονομική πραγματικότητα, θέτοντας την επιχείρηση σε μειονεκτική θέση.
2. Μακροπρόθεσμες επενδύσεις και ανάγκη υποστήριξης:
Οι επιχειρήσεις που επενδύουν για να ανακάμψουν ή να προσαρμοστούν σε νέες συνθήκες όπως οι δικές μας μπορεί να παρουσίασαν αύξηση τζίρου λόγω αυτών των επενδύσεων. Ωστόσο, αυτές οι επενδύσεις μπορεί να έχουν χρηματοδοτηθεί με δανεισμό ή άλλα μέσα που αυξάνουν το οικονομικό βάρος της επιχείρησης. Η επιδότηση θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξισορρόπηση αυτού του βάρους και να υποστηρίξει τη βιωσιμότητα των μακροπρόθεσμων επενδύσεων.
3. Άνιση Αντιμετώπιση σε Αντίξοες Συνθήκες:
Ο αποκλεισμός των επιχειρήσεων με αυξημένο τζίρο μπορεί να θεωρηθεί άνιση αντιμετώπιση, ειδικά αν όλες οι επιχειρήσεις σε έναν κλάδο επηρεάζονται από τους ίδιους εξωτερικούς παράγοντες, όπως οι κυρώσεις ή η οικονομική κρίση. Ακόμη και αν ο τζίρος αυξάνεται, όλες οι επιχειρήσεις μπορεί να χρειάζονται υποστήριξη για να συνεχίσουν να λειτουργούν ομαλά σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον.
4. Επίπτωση στις Θέσεις Εργασίας και την Κοινωνία:
Ακόμη και αν μια επιχείρηση εμφανίζει αυξημένο τζίρο, μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα που επηρεάζουν τις θέσεις εργασίας. Μια επιχείρηση που δεν λαμβάνει επιδότηση μπορεί να αναγκαστεί να μειώσει το εργατικό της δυναμικό, κάτι που έχει αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία.
5. Ανταγωνιστικό μειονέκτημα και απώλεια αγορών:
Οι επιχειρήσεις που αποκλείονται από τις επιδοτήσεις βρίσκονται σε ανταγωνιστικό μειονέκτημα σε σχέση με άλλες που λαμβάνουν στήριξη και αντιμετωπίζουν κίνδυνο απώλειας αγορών. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για τη βιωσιμότητα και τη θέση τους στην αγορά. Η επιδότηση σε επιχειρήσεις με χαμηλότερο τζίρο μπορεί να δημιουργήσειαθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε αυτές, αφήνοντας τις επιχειρήσεις με αυξημένο τζίρο να αγωνίζονται χωρίς επαρκή υποστήριξη. Mια επιχείρηση που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μπορεί να βρεθεί σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με άλλες που λαμβάνουν επιδοτήσεις χωρίς να έχουν κάνει αντίστοιχες προσπάθειες.
6. Τιμωρητικό χαρακτήρα με βάση επιφανειακά κριτήρια:
Ο αποκλεισμός βάσει μόνο του τζίρου είναι ένα επιφανειακό κριτήριο που δεν λαμβάνει υπόψη τη συνολική οικονομική κατάσταση, τα έξοδα, τα δάνεια, και τις υποχρεώσεις μιας επιχείρησης. Αντί να εφαρμόζονται πιο ολοκληρωμένες αξιολογήσεις, η χρήση απλών κριτηρίων όπως ο τζίρος μπορεί να είναι τιμωρητική για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε πραγματική ανάγκη. Οι επιχειρήσεις που έχουν αυξημένο τζίρο μπορεί να έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να προσαρμοστούν στις δύσκολες συνθήκες και να επιβιώσουν. Ο αποκλεισμός τους από την επιδότηση μπορεί να θεωρηθεί τιμωρία για την αποτελεσματικότητα και την ανθεκτικότητά τους, δημιουργώντας αντικίνητρα για υγιή επιχειρηματική δραστηριότητα.
7. Αποθάρρυνση της ανάπτυξης και των επενδύσεων:
Εάν οι επιχειρήσεις γνωρίζουν ότι η αύξηση του τζίρου τους μπορεί να οδηγήσει σε αποκλεισμό από επιδοτήσεις, αυτό μπορεί να αποθαρρύνει την ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Οι επιχειρήσεις μπορεί να αποφεύγουν να επεκταθούν ή να αναλάβουν πρωτοβουλίες βελτίωσης από φόβο ότι θα “τιμωρηθούν” για την επιτυχία τους.
8. Αδυναμία ενίσχυσης σε αντίξοες συνθήκες:
Μια επιχείρηση που καταφέρνει να αυξήσει τον τζίρο της σε δύσκολες συνθήκες δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται στήριξη. Αντίθετα, οι επιχειρήσεις αυτές μπορεί να χρειάζονται ακόμα περισσότερη υποστήριξη για να συνεχίσουν την πορεία τους και να συμβάλουν θετικά στην τοπική οικονομία και στις θέσεις εργασίας. Ο αποκλεισμός ξεκάθαρα αγνοεί αυτές τις ανάγκες.
9. Δημιουργία αβεβαιότητας και αστάθειας:
Ο αποκλεισμός από επιδοτήσεις λόγω τζίρου μπορεί να δημιουργήσει αβεβαιότητα και αστάθεια στην επιχειρηματική κοινότητα. Η απουσία προβλέψιμης και δίκαιης πολιτικής επιδοτήσεων μπορεί να έχει ως
αποτέλεσμα την έλλειψη εμπιστοσύνης και την αίσθηση ότι οι επιχειρήσεις τιμωρούνται για τις προσπάθειες επιβίωσης και ανάπτυξης. Η πολιτική αυτή μπορεί να οδηγήσει σε αδικίες, αποθάρρυνση επενδύσεων και δημιουργία αρνητικού κλίματος για την επιχειρηματική ανάπτυξη, ειδικά σε περιόδους κρίσης.
Επίσης σημαντικό γεγονός που αντανακλά στην αύξηση του τζίρου ήταν το ότι πολλές επιχειρήσεις στην προσπάθεια τους να διασωθούν οικονομικά εκποίησαν ένα σύνολο εμπορευμάτων τους σε πολύ χαμηλές τιμές. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του τζίρου τους παρά το ότι ζημιωθήκαν στην προσπάθεια τους να μην πνιγούν. Η απελπισία λοιπόν των ανθρώπων αυτών που πίστεψαν στην σωτηρία τους ήταν τελικά η ταφόπλακα τους ;
Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητάμε την αποζημίωση των επιχειρήσεων μας, των μικρών γουνοποιητικων επιχειρήσεων, των μικρών εργαστηριών , των σχεδιαστών μόδας και των καταστημάτων υλικών γουναρικής όντας και εμείς πληττόμενοι από την κατάσταση που επικρατεί λογω του πολέμου, ζητάμε το αυτονόητο, την δίκαιη και αμερόληπτη μεταχείριση των επιχειρήσεων μας. Η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων μας και όλου του κλάδου απαιτεί σωστές αποφάσεις και δίκαιες λύσεις. Ένας ολόκληρος κλάδος πλήττεται βάναυσα, ακόμα όμως και αυτήν την στιγμή υπάρχει ελπίδα. Μην μας την στερείται με λάθος αλλά κυρίως άδικες αποφάσεις , μην μας τιμωρείτε γιατί προσπαθήσαμε να επιβιώσουμε.